Anatomija KK Budućnosti

Iako smo tek na pola sezone, pred kljucnim mečevima koji tek predstoje, može se reći da je iza Budućnosti turbulentan period koji su svi očekivali da ce doći, ali ne i da će trajati ovoliko dugo. Ekipa posjeduje izvjestan kvalitet da se može takmičiti sa većinom ekipa u ABA ligi i Evrokupu, ali su na kraju rezultati izostali. S toga su navijači Buducnosti su imali prilike da vide neke od najbizarnijih utakmica u skorijoj istoriji koje su izgubljene na dosta kreativne načine.

Od samog pocetka Budućnost je pratio neki crni oblak. Prvo povredom projektovanog prvog beka Freemana koji se još nije vratio i njegov povratak na teren po nekim navodima, kao i karijera su pod znakom pitanja. Dosta novih igrača je doslo kasno, obaveze reprezentativaca nakon SP i nakon prakticno priprema koje su trajale desetak dana ušlo se turbulentno u takmičarsku sezonu. Neočekivani izostanci, problem sa uigranošću i timskom hemijom, nekonstantnost u rotacijama usled brojnih povreda, uloge koje su varirale iz meca u meč, promjena trenera i igračkog kadra na početku sezone, kasni dolasci igrača koji su dosli da popune rolu koja im nije bila karakteristična, neiskustvo mlađih igrača i na samom kraju niz privatnih problema sa kojim su se suočili igrači koji su projektovani kao nosioci ekipe. Sve to je uslovilo da budu mentalno odsutni i da ih taj manjak fokusa skupo košta u brojnim neizvjesnim završnicama i prosutim prednostima koje su ove sezone obilježile dosadašnju sezonu Budućnosti.

Iako ovo zvuči kao gomila izgovora za ekipu koja nije ispunila očekivanja, zaista mislim da praktično sve stvari koje su mogle da pođu po zlu, zadesile su ovu ekipu. Teško da će se skorije ponoviti nešto slično.

Kritike i odgovornost za lošu igru i rezultate platili su odlascima Ross i Reynolds kao i ostavka trenera Mijovića koja je dosla nakon niza poraza u oba takmičenja, a skoro je klub napustio i JaCorey Williams. Iako smatram da je bilo prostora za kritiku, mislim da je bila upućena na pogrešna mjesta i na pogrešan način. Igrači su pokazivali nekonstantnost u pristupu i energiji, dok je manjak fokusa izazivao dodatne frustracije koje su protumačene kao da igračima nije bilo stalo da odigraju najbolje što mogu. Smatram da je igračima i stručnom štabu stalo da se pokažu na svakom meču, ali da je kombinacija svega pomenutog dosta više uticala na trenutnu situaciju u kojoj se Budućnost nalazi, nego pojedinačni propusti u oba smjera.

Ekipa je građena tako da može da igra dobru odbranu i da iz tranzicije dolazi do lakih poena. Dovedena su dva mlada plejmejkera koji iskaču u takvoj igri mogu biti faktor na obje strane terena, nemogućnost da na početku zbog neuigranosti ta odbrana dođe na svoje uslovila je probleme u napadu koje su neke igrače stavile u nezahvalne uloge da u pozicionom napadu budu jednako efikasni kao što bi bili u tranziciji. Wrightu je ovo prva sezona u Evropi gdje se i dalje privikava na nivo igre koji zahtjevaju oba takmičenja, dok je Ross bio “žrtva” nekonstantnosti usled nešto manje role od one koja mu je bila namjenjena inicijalno. Nedostatak projektovanog prvog igrača i skorera ekipe u Freemanu takođe košta ekipu mnogo više nego što se priznaje. Ostatak ekipe je trebalo da bude komplementaran sa tim trojcem I da doprinese u oba smjera igrajući sa i oko njih. Sam individualni kvalitet igrača nikad nije dovoden u pitanje, njihovo uklapanje u jednu cjelinu i timski koncept je ono sto je zahtjevalo dosta vise vremena nego što je svako predviđao i s toga se Budućnost našla u nezavidnoj poziciji sa nekoliko veoma loših poraza u oba takmičenja od ekipa koji su jednostavno imale bolju egzekuciju od njih u oba smjera iako skromnije kvalitetom.

U zadnje vrijeme, praktično od utakmice protiv Zadra, vidimo da napad Budućnosti kao i odbrana nakon doselekcije djeluje dosta fluidnije i bolje nego što je bio slučaj na početku sezone. To možda znači da su bolji dani pred ovom ekipom i da pred ključne mečeve u Evrokupu mogu da se nadaju pozitivnom ishodu protiv većine ekipa kako bi izborili plasman u plej-of tog takmičenja. Dosta je vremena izgubljeno da se poslože neke uloge i definišu neki defanzivni zadaci što timski što pojedinačno, tako da u nastavku sezone ostaje da se vidi da li ce Budućnost uspjeti da popravi utisak iz prvog dijela sezone.