UCLA Offense predstavlja jedan veoma zastupljen napad kroz čitavu košarkašku istoriju.
UCLA (University of Carolina at Los Angeles) univerzitet pod palicom legendarnog Džona Vudena (John Wooden) je osvojio 10 NCAA šampionata u 12 sezona (razdoblje od 1964-1975). Vuden je i uveo ovaj napad, UCLA Offense u playbook ovog univerziteta.
Džon Vuden je neprekidnom evolucijom košarke tražio idealan napadački model kojim bi uključio svih pet igrača na parketu i dolazio do lakih poena iz pozicionog napada.
Došao je do jedinstvenog modela koji uključuje niz utrčavanja, blokada na lopti i od lopte, kao i dodavanja sa završnicama najčešće u blizini samog koša, a i na perimetru ukoliko se otvori situacija.
Na prethodnom snimku je prikazan jedan mali deo mogućnosti koje daje ovaj univerzalni napad.
UCLA Offense mogu igrati i ekipe sa dominantnim visokim igračima na low postu, undersized ekipe sa nižim centrima, ekipe sa nešto slabijim šuterima spolja, ali sa dobrom kretnjom od lopte, ekipe gde su dominantni bekovi, visoki dobri dodavači i još mnogo različitih ekipa i tipova igrača.
Najpre je prikazana i najčešća početna formacija (UCLA entry) – formacija 1-4, gde je plejmejker taj istureni igrač, dok su svi ostali igrači u formaciji u jednoj liniji, u nivou linije penala i produžetka linije penala.
Iz ove formacije se može otvoriti pas ili bekovima na 45 stepeni od koša ili visokima na elbowu (u nivou lakta), kako je i prikazana prva opcija na prethodnom snimku.
Prikazane su opcije i za cuttera sa 45 stepeni, handoff sa bekom, gde je naglasak na dobrom spacingu, pindown za šutera, duck in (deep seal) za visokog posle pindowna i povratak u 1-4 formaciju iz svih tih opcija.
UCLA Offense može da se iskoristi i kao motion napad, odnosno kao sekundarni napad posle tranzicije.
Najbolji primer je dala naša reprezentacija kojoj je u TOP 5 osnovnih poziva bio i UCLA Motion Offense, gde smo koristili Kalinića za duck in, Jokića kao vrhunskog dodavača, pick & pop Jokića na 45 stepeni sa ballhandlerom (Gudurić, Jaramaz, Micić…) ili pick & roll Micić – Jokić.
Dalje, varijanta UCLA Offense legendarnog Aita Garsije Renesesa, gde se koristi Mark Gasol kao dodavač u 5-out formaciji.
Svi igrači su na perimetru, a Gasol kao visoki kreira sa high posta, a pre toga daje UCLA screen i flare za beka sa kojim igra 2 na 2 oko nail pozicije (sredine linije penala).
Ćavi Paskval je pokazao i UCLA Decoy varijantu za šutera kojoj prethodi Iverson Stagger entry (uzastopna blokada za beka koji seče sa jedne na drugu krilnu poziciju).
Nakon toga sledi Spanoulis (Screen to screener + handoff za šutera).
UCLA Offense je bio veoma zastupljen i kod Juta Džeza i Džeri Slouna, gde je Juta koristila svoje prednosti preko Stoktona, Melouna i Hornaseka ponajviše.
Džon Vuden je u svojoj knjizi “UCLA Offense” istakao 10 najbitnijih principa koji moraju da se ispoštuju prilikom igranja bilo koje varijante UCLA Offensea.
To su:
- dobar spacing
- princip trougla u napadu
- mogućnost prodora
- mogućnost dodavanja
- ravnoteža strane lopte i strane pomoći
- fleksibilnost
- tajming
- jednaka mogućnost za poentiranje
- balans u skoku – formiranje skakačkog trougla
- ravnoteža u odbrani – mogućnost defanzivne tranzicije
UCLA Offense je univerzalan napad, mogu ga igrati gotovo sve ekipe, sa svih nivoa košarke, uz raznovrsna rešenja iz ovog napada.
Dakle, potrebno je ispuniti desetak navedenih principa, kako bi ovaj napad imao svoju svrhu.
Osnovna svrha ovog napada je veliki dijapazon rešenja koji donosi poene – na čemu je i počivalo osnovno načelo Džona Vudena koje glasi:
“Ekipa koja postigne najviše poena, obično i pobedi.”
Treneri tvrde da recept pobede leži u najrazličitijim statističkim parametrima, međutim Džon Vuden je kao najvažniji segment košarkaške igre istakao najveći broj postignutih poena.
Taj princip i privlači košarkaške sladokusce, stoga je i naslov ove analize ujedno i zaključak iste, a to je da je UCLA Offense – napad za sve košarkaške sladokusce.